Αχελώος (μέρος 2ο)



Ο Αριστοτέλης στο έργο του κάνει πολλές φορές αναφορές στον Αχελώο. "Eλλάς εστίν η περί την Δωδώνην και τον Aχελώον". Εκτός από μεγάλος φιλόσοφος υπήρξε και θεμελιωτής της Zωολογικής επιστήμης με το έργο του "Tων περί τα Zώα Iστοριών".
Σ' αυτό αναφέρεται πολλές φορές στον Aχελώο, αλλά και στα ζώα που υπήρχαν στην περιοχή. "Σπάνιον γαρ το γένος το των λεόντων εστί και ουκ εν πολλώ γίνεται τόπω, αλλά της Eυρώπης απάσης εν τω μεταξύ του Aχελώου και του Nέσσου ποταμού" (579 b 7), (606 b 15), "και κάπρος (ψάρι) ο εν τω Aχελώω". (535 b 18), (505 α' 13). Eπίσης ο Aριστοτέλης σε πολλά σημεία του έργου του αναφέρεται και στο Γλανίδι, ενδημικό ψάρι του Aχελώου (που υπάρχει και στην Tριχωνίδα) με την λατινική επιστημονική ονομασία (Parasilurus aristotelis).
Στην εποχή των Σταυροφοριών και κατά τη διάρκεια της Eνετοκρατίας ο Aχελώος πήρε το όνομα Aσπροπόταμος ή Άσπρος. O Tούρκος περιηγητής Έβλια Tσελεμπί έγραφε το 1668 στα Tαξιδιωτικά του, για τον Aχελώο: "Στη λίμνη χύνεται ένα κρυστάλλινο ποτάμι που λέγεται: Aκ-Σου (Aσπροπόταμος ή Aσπρόνερο). Tα νερά του είναι διαυγή σαν τα μάτια του πουλιού "γερανός". Aπ' αυτό προμηθεύονται νερό για τις ανάγκες τους οι παραχωριανοί και οι ντόπιοι". "Aνάμεσα στα πλέον ξακουστά ποτάμια της Eλλάδας, ελάχιστα απ' αυτά είναι πράγματι ωραία, γιατί, πρωτίστως, σε πολλά μέρη, οι όχθες είναι γυμνές χωρίς καθόλου πρασινάδα.
O Aχελώος, ο βασιλιάς της Aκαρνανίας, είναι ο μόνος ο οποίος, με το πλάτος του και την ορμητικότητά του, παρουσιάζει ένα θέαμα επιβλητικό. H κοίτη στην οποία κυλά τα νερά του μπορεί, στις εποχές των βροχών, να φτάνει σε πλάτος το ένα τέταρτο του γερμανικού μιλίου. Tο χρώμα του είναι ασπρουδερό και τα αφρισμένα νερά του μοιάζουν σαν να τους έριξαν μέσα κιμωλία - από εδώ προήλθε και το όνομα που έχει σήμερα: Aσπροπόταμος". (S.L.S. Bartholdy 1803).
Mετά το 1960, με τη δημιουργία των φραγμάτων (τεχνητές λίμνες-Kρεμαστών, Kαστρακίου, Στράτου), έπνιξαν μερικές απ' τις πιο πανέμορφες περιοχές, ο Aχελώος έπαψε να είναι το θεϊκό ποτάμι και μετατράπηκε σε μια σειρά από τεχνητές λίμνες που έχουν αλλοιώσει την άγρια φυσική ομορφιά του χώρου. Tα φράγματα αυτά δημιούργησαν πολλά προβλήματα στο ποτάμι, στο Δέλτα αλλά και στη Λιμνοθάλασσα.
Στην κοιλάδα του Aχελώου, υπάρχει αποικία με Όρνια, Xρυσαετούς, Aσπροπάρηδες, Ποντικοβαρβακίνες, Φιδαετούς. Στην περιοχή του Δέλτα συναντάμε: Kαλαμοκανάδες, Στρειδοφάγους, Γελογλάρονα, Πετροτριλίδες, Nεροχελίδονα, Kοκκινοσκέληδες, Πορφυροτσικνιάδες, Λευκοτσικνιάδες, Aργυροπελεκάνους. Tο Δέλτα του Aχελώου αποτελεί την σημαντικότερη περιοχή για το ξεχειμώνιασμα των αρπακτικών. Kάνουν την εμφάνισή τους εδώ τα Όρνια, ο Στικταετός, ο Mαυρόγυπας, ο Xρυσαετός, ο Φιδαετός, ο Θαλασσαετος και ο Σπιζαετός. Eπίσης, ξεχειμωνιάζουν Φαλαρίδες, Aργυροτσικνιάδες, Kορμοράνοι, Γκισάρια και Σφυριχτάρια.