Στη γη του Βραχωριού


Στη γη του Βραχωρίου

της ΜΟΛΛΗΣ ΒΟΤΣΗ


Θέλω να φύγω μακριά απ' τον ασφυκτικό κλοιό
που μέρα-νύχτα στήνουν γύρω μου οι χίμαιρες,
απ' όσα χόρτασα μηδενικά κι απ' όσα είδα και δεν είδα
πέρα απ' της πόλης τη βοή των μηχανών
και τεχνητούς παραδείσους
με τους ανθρώπους που, χωρίς να ζουν
πριν απ' την ώρα τους γερνούν
και τα παιδιά που, πριν να παίξουν στις αλάνες, μεγαλώνουν .....

Βαθιά απ' τη γη του Βραχωριού τ' αθάνατο νερό να πιώ,
να ξαναγεννηθώ στο χώμα που γεννήθηκα
με άγιο μύρο και ουράνιο φως να βαφτιστώ στην Τριχωνίδα,
να σεργιανίσω και να ξεχαστώ στα μονοπάτια τ' Αϊ- Χριστόφορου
να μείνω εκεί, που όλα τρυφερά στην ίδια γλώσσα μου μιλούν
κι όλα τα περασμένα ανθίζουν και σαν πρώτα ξανανιώνουν .....

Να ξαναβρώ το πατρικό μου σπίτι, το παλιό σχολείο,
τους δρόμους που με πήγαιναν τα Σαββατόβραδα
στη "Χαραυγή", στα "Διονυσια", στο "Πάρκο" και στη "Νυχτερίδα"
και να χαθώ στις γειτονιές που γιασεμί μοσχοβολούν
και αγιόκλημα
εκεί που, ηδονικά, οι ζεστές ανάσες των παρόντων με μεθούν
και από παντού, αχνά, οι μνήμες των απόντων με κυκλώνουν.


**********************************

1 σχόλια:

zeidoron dtsoukas είπε...

Αγαπητή Λένα πολύ όμορφο και ταιριάζει γάντι σε μας τους ξενιτεμένους!Να είσαι καλά,την καλημέρα μου.
Υ.Γ.:Γράψε αν θέλεις κάτι για τη δημιουργό ΜΟΛΛΗ ΒΟΤΣΗ.