Αγία Τριάδα του Μαύρικα


Η Αγία Τριάδα του Μαύρικα είναι Βυζαντινός ναός που χρονολογείται γύρω στον 9ο αιώνα και βρίσκεται εντός των ορίων του δήμου του Αγρινίου και σε πολύ κοντινή απόσταση από τη λίμνη Λυσιμαχία.
Σήμερα βρίσκεται μισοβυθισμένος λόγω των προσχώσεων που επί αιώνες συγκεντρώνονταν στις ακτές της λίμνης και εκτελούνται έργα ανασκαφής από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Στόχος είναι η οριστική απομάκρυνση των υδάτων από την περιοχή του ναού και η στεγανοποίηση - ανάδειξη του μνημείου.
Ανακτήθηκε από "http://el.wikipedia.org/

Προσωπικότητες του Αγρινίου


glitter-graphics.com


Στράτος Αποστολάκης - Ποδοσφαιριστής
Χρήστος Γαρουφαλής - Ζωγράφος
Παναγιώτης Δαγκλής - Στρατηγός και πολιτικός
Κωνσταντίνος Δημάδης - Λογοτέχνης
Γιώργος Ζαραβίνας - Διεθνής αθλητής χάντμπωλ
Χρήστος Καπράλος - Γλύπτης
Μιχάλης Κούσης - Δρομέας μεγάλων αποστάσεων - μαραθωνοδρόμος
Αριστείδης Μόσχος - Μουσικός, δάσκαλος του σαντουριού
Αναστάσιος Παναγόπουλος - Βιομήχανος, ευεργέτης και δήμαρχος του Αγρινίου
Θόδωρος (Παπαδημητρίου) - Γλύπτης
Δημήτρης Παπαποστόλου - Συνθέτης
Πυθαγόρας (Παπασταματίου) - Συνθέτης
Ευάγγελος Παπαστράτος - Βιομήχανος και ευεργέτης του Αγρινίου
Λουκία Πιστιόλα - Ηθοποιός
Δημήτρης Χατζόπουλος (μποέμ) - Λογοτέχνης και δημοσιογράφος
Κωνσταντίνος Χατζόπουλος - Λογοτέχνης
Γιάννης Υφαντής - Ποιητής

merry christmas


glitter-graphics.com

Εικόνες

Πανοραμική άποψη του Αγρινίου

Πάρκο

Δημαρχείο


Πεζόδρομος Καραϊσκάκη



Πλατεία Παναγόπουλου

Η Ιστορία του Αγρινίου

ΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ... είναι ο κρίκος που συνδέει την Αιτωλία και την Ακαρνανία. Μια πόλη 90.000 κατοίκων στην Αιτωλοακαρνανία δεν θα μπορούσε να βρίσκεται παρά δίπλα στον Αχελώο ποταμό, δεν θα μπορούσε παρά να έχει κατοικηθεί από αρχαιοτάτων χρόνων. Και κατοικείται από τους προϊστορικούς χρόνους.
"Η παράδοση του Άγριου, του ήρωα οικιστή και γενάρχη, παράδοση που, όπως φαίνεται, κράτησαν με ευλάβεια οι κάτοικοι του Αγρινίου των ιστορικών χρόνων, είναι η επιβεβαίωση της συνοίκησης τουλάχιστον από τα τέλη της δεύτερης χιλιετηρίδας" γράφει ο ιστορικός του Αγρινίου Γεράσιμος Παπατρέχας. Από το βιβλίο του Γεράσιμου Παπατρέχα "Ιστορία του Αγρινίου" παραθέτουμε εδώ το μύθο του Αγρίου, που διαδραματίζεται στην Υστεροελλαδική περίοδο (1600-1100 Π.Χ.). Γράφει ο Παπατρέχας:
Ό Άγριος ήταν γιος του Πορθέα και τρισέγγονος του ήρωα Αιτωλού, του αρχηγέτη των Αιτωλών. Αλλά καλύτερα να ξεδιπλώσουμε, όσο γίνεται, τον Αιτωλικό μυθολογικό κύκλο και να δούμε το γενεαλογικό δέντρο αυτής της πολύκλαδης βασιλικής γενιάς. Στην πλούσια Ήλιδα βασίλευε ο Ενδυμίων, γιος του Αέθλιου, (ή του Δία), και της Καλύκης, που πήρε, για σύζυγο του και βασίλισσα, την Υπερίππη, κόρη του Αρκάδος ή του Ζήσου. Από τον γάμο αυτό γεννήθηκαν τρεις γιοι, ο Επειός, ο Αιτωλός ,και ο Παίων. Σαν μεγάλωσαν οι γιοι του, ο Γέρο - Ενδυμίων αποφάσισε να χρίσει διάδοχο του τον ικανότερο απ' αυτούς και γι' αυτό υποσχέθηκε το θρόνο σε' κείνον που θα έβγαινε νικητής σε αγώνα σταδιοδρομίας στην Ολυμπία. Έτσι κι έγινε. Νικητής αναδείχτηκε ο Επειός, που διαδέχτηκε τον πατέρα του. Αργότερα ανέβηκε στο θρόνο ο Αιτωλός που όμως αναγκάστηκε να τον εγκαταλείψει, όταν σκότωσε τον Ατή, το γιο του βασιλιά του Αργούς Φορωνέα. Καταδιωκόμενος από τους γιους του σκοτωμένου πέρασε το στενό του Ρίου, επιβλήθηκε στους Κουρήτες και αδιαμφισβήτητος ηγέτης πια, έδωσε τ΄ όνομά του στη χώρα. Από το γάμο του με την Προνόη, θυγατέρα του Φόρθου, απόχτησε δυο γιους, τον Καλυδώνα και τον Πλευρώνα. Μετά το θάνατο του Αιτωλού στη διαμάχη που ξέσπασε, επικράτησε η γενιά του Πλευρώνα, αλλά η πόλη που ίδρυσε ο Καλυδών διατήρησε το όνομα του. Τον Πλευρώνα διαδέχτηκε ο γιος του Αγήνωρ κι από το γάμο του με την Επικάστη γεννήθηκε ο Πορθάων ή Πορδεύς, που πήρε το θρόνο της Καλυδώνας. Αυτός απόχτησε τρεις γιους και μια κόρη, από το γάμο του με την Ευρύτη, τον Άγριο, τον Οινέα και μια κόρη, τη Στερόπη, που την πήρε γυναίκα του ο Αχελώος. Ο Άγριος απόχτησε πολλούς γιους κι αναφέρονται οι Ογχηστής, θερσίτης, Πρόδοος, Κελευτωρ, Λυκωπεύς και ο Μελάνιππος. Απ' αυτούς ο χωλός θερσίτης έμεινε στην ιστορία ως συνώνυμο της ασχήμιας, της αυθάδειας και της αμετροέπειας. Αυτοί οι έξι γιοι έκριναν, ότι δεν ήταν ανεκτό να κατέχει το θρόνο της Καλυδώνας ο γέρο - Οινέας, γι' αυτό και τον εκδίωξαν κι ανέβασαν τον πατέρα τους. Μάλιστα, κατά τον Απολλόδωρο, φυλάκισαν και βασάνισαν το γέροντα βασιλιά. Καταφθάνει όμως τιμωρός ο φοβερός Διομήδης του Αργούς εγγονός του Οινέα από το γιο του Τυδέα, φονεύει τους γιους του σφετεριστή και αποκαθιστά τον πάππο του στο θρόνο. Ο Άγριος γλυτώνει, έρχεται στο ΒΔ άκρο της Αιτωλίας και ιδρύει την πόλη που της έδωσε τ' όνομα του.
Σε μια από τις πολλές παραλλαγές του μύθου "ο Άγριος" παρουσιάζεται ως τιμωρός. Όταν ο ανηψιός του ο Τυδέας, γιος του Οινέα, σκότωσε τον αδελφό του Ωλενία ή τους εξαδέλφους του γιους του Μέλανα, ο θείος του Άγριος τον κατεδίωξε, τον εξανάγκασε να εγκαταλείψει την Καλυδώνα και να καταφύγει στο Αργός, όπου νυμφεύτηκε την κόρη του Αδράστου Διηπύλη και γέννησε τον Ομηρικό ήρωα Διομήδη".