ΑΠΟΚΡΙΕΣ στο Αγρίνιο

Φτωχά πράγματα ως συνήθως ...........



Ευχαριστω την Σωτηρούλα για τις φωτογραφίες που έστειλε.

Η Παράνομη Εκτροπή του Αχελώου


Το φαραωνικό έργο της εκτροπής του Αχελώου από την Πίνδο προς τον θεσσαλικό κάμπο για αρδευτικούς λόγους έχει τις ρίζες του στη δεκαετία του ’30. Aυτό το δυσθεώρητου κόστους, διαστάσεων και επιπτώσεων έργο σύντομα αποδείχθηκε οικονομικά, περιβαλλοντικά, κοινωνικά και αναπτυξιακά παράλογο.
Η ταχύτατη, ασχεδίαστη και ασυντόνιστη αγροτική ανάπτυξη του «σιτοβολώνα» της Ελλάδας, οδήγησε τη Θεσσαλία σε κατασπατάληση και κρίσιμη υποβάθμιση του πλούσιου υδατικού της δυναμικού. Πρώτο θύμα της φρενήρους εντατικοποίησης της γεωργίας στον θεσσαλικό κάμπο ήταν η λίμνη Κάρλα, ένας παγκόσμιας σημασίας υγρότοπος που συντηρούσε ολόκληρες κοινότητες με ψάρια και νερό. Δεύτερο θύμα ο Πηνειός, που πλέον θεωρείται σχεδόν «νεκρός» ποταμός, ένα από τα πιο ρυπασμένα με αγροχημικά ποτάμια της Ευρώπης. Συνολικά όμως η επίπτωση της εντατικής ανάπτυξης της μονοκαλλιέργειας εξαιρετικά υδροβόρων ειδών, όπως το βαμβάκι, χωρίς καμία απολύτως μέριμνα για εξοικονόμηση νερού, είχε ως αποτέλεσμα την κατασπατάληση των επιφανειακών υδάτων και την άνευ προηγουμένου πτώση και ρύπανση των υδροφόρων οριζόντων.

Η πλέον πρόχειρη αλλά και φαντασμαγορική λύση που αναβίωσε για να αντιμετωπίσει την ολοένα αυξανόμενη ζήτηση για νερό ήταν η εκτροπή του μεγαλύτερου ποταμού της χώρας από τη «μη-παραγωγική» και «πλούσια» σε νερό Δυτική Ελλάδα προς τη Θεσσαλία. Πρόκειται για ένα τεχνικά περίπλοκο εγχείρημα που αποτελείται από μια σειρά από μεγάλα φράγματα, Υδροηλεκτρικούς Σταθμούς (ΥΗΣ), σήραγγες και συνοδά τεχνικά έργα:
1)Φράγμα Μεσοχώρας και ταμιευτήρας: Ύψος 150 μ., από τα μεγαλύτερα φράγματα της Ευρώπης, έχει ήδη ολοκληρωθεί εδώ και χρόνια, αλλά η λειτουργία του έχει «κολλήσει» στις απαλλοτριώσεις των κατακλυζόμενων περιουσιών.
2)Σήραγγα Μεσοχώρας – Γλύστρας: Μήκος 7,5 χλμ. Έχει σχεδόν ολοκληρωθεί.
3)ΥΗΣ Γλύστρας: Δυνατότητα συνολικής παραγωγής ενέργειας 308 GWh.
4)Φράγμα Συκιάς και ταμιευτήρας: Ύψος 150 μ. Δημοπρατήθηκε εκ νέου και ανατέθηκε σε εργολάβο, παρά την έκδοση τρίτης ακυρωτικής απόφασης τουΣτΕ. 5)ΥΗΣ Συκιάς: Θα έχει δυνατότητα συνολικής παραγωγής ενέργειας 207 GWh.
6)Σήραγγα εκτροπής (Συκιά – Μουζάκι): Μήκος 17,4 χλμ. Θα διαπερνάει την οροσειρά Πίνδου.
7)ΥΗΣ Πευκοφύτου και αναρρυθμιστική δεξαμενή Μαυροματίου: Το ανάχωμα της δεξαμενής θα έχει ύψος 25 μ., η δε εγκατεστημένη ισχύς θα είναι 165,3 MW.


Η εκτροπή του Αχελώου έχει ως κύριο στόχο την παροχή τουλάχιστον 600 εκ.μ3 νερού για άρδευση 612.000 στρ. βαμβακιού (81,4% της συνολικής αρδευόμενης έκτασης).

ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΕΝΟΣ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ ΕΡΓΟΥ

Φράγμα Μεσοχώρας και ταμιευτήρας: 79 εκ. € (τιμές 1997)

ΥΗΣ Μεσοχώρας: 26,4 εκ € (τιμές 1997)

Σήραγγα Μεσοχώρας – Γλύστρας: 44 εκ.€ (τιμές 1997)

Φράγμα Συκιάς και ταμιευτήρας: 170 εκ.€ (σημερινές τιμές)

ΥΗΣ Συκιάς: 29,3 εκ.€ (τιμές 1997)

Σήραγγα εκτροπής (Συκιά – Μουζάκι): 73,3 εκ.€ (τιμές 1997)

Δεν έχει ακόμα δοθεί στη δημοσιότητα επίσημη και αξιόπιστη εικόνα του συνολικού κόστους. Το 1996 σε συζήτηση στη βουλή, το συνολικό κόστος εκτιμήθηκε σε 1-1,5 τρις δραχμές, δηλαδή περίπου 2,9-4,4 δις €.


Σε μια απέλπιδα προσπάθεια να πεισθεί η ΕΕ, ότι το έργο δεν είναι αρδευτικό, ώστε να εγκρίνει Κοινοτική συγχρηματοδότηση, η χώρα μας ισχυρίσθηκε ότι η εκτροπή θα έχει πρωτίστως ενεργειακό χαρακτήρα! Παρόλα αυτά όμως το 1994 η ΕΕ απέρριψε την αίτηση χρηματοδότησης του έργου, εκφράζοντας τις επιφυλάξεις της. Έτσι, η εκτροπή του Αχελώου καλείται να πληρώσει ο εθνικός προϋπολογισμός, προφανώς εις βάρος άλλων σημαντικότερων επενδύσεων.
Ας μη μιλήσουμε βέβαια για την ανυπολόγιστη καταστροφή των μεγάλης οικολογικής αξίας οικοσυστημάτων που διαρρέει ο Αχελώος στην καρδιά της Πίνδου και για τη μείωση των ποσοτήτων νερού που τροφοδοτούν τους προστατευόμενους υγροτόπους των εκβολών Αχελώου και των λιμνοθαλασσών Μεσολογγίου και Αιτωλικού.

Σύμφωνα με στοιχεία του WWF Ελλάς, η εκτροπή θα δημιουργήσει καταστροφή σημαντικών ορεινών οικοσυστημάτων της Β. Πίνδου καθώς και μη αντιστρεπτή υποβάθμιση βιοτόπων για τα ψάρια γλυκού νερού, όπως η άγρια πέστροφα. Θα καταστρέψει δασικά οικοσυστήματα, θα προκαλέσει κατολισθήσεις και θα υποβαθμίσει το Δέλτα του Αχελώου και το σύμπλεγμα των υγρότοπων του Μεσολογγίου. Θα υποβαθμίσει σημαντικά μνημεία πολιτισμού (μοναστήρι Αγ. Γεωργίου Μυροφύλλου, παλιά πέτρινα γεφύρια), ενώ αναμένεται να πλημμυρίσει τουλάχιστον ένα χωριό (Μεσοχώρα) και να εκτοπίσει τους κατοίκους του.


Πραγματικά, ποιος επιμένει και γιατί σε αυτό το παράλογο και εθνικά ζημιογόνο έργο, όταν το Συμβούλιο της Επικρατείας το έχει ήδη ακυρώσει τρεις φορές;



ΠΗΓΗ: http://politics.wwf.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=479&Itemid=384

Αχελώος (μέρος 2ο)



Ο Αριστοτέλης στο έργο του κάνει πολλές φορές αναφορές στον Αχελώο. "Eλλάς εστίν η περί την Δωδώνην και τον Aχελώον". Εκτός από μεγάλος φιλόσοφος υπήρξε και θεμελιωτής της Zωολογικής επιστήμης με το έργο του "Tων περί τα Zώα Iστοριών".
Σ' αυτό αναφέρεται πολλές φορές στον Aχελώο, αλλά και στα ζώα που υπήρχαν στην περιοχή. "Σπάνιον γαρ το γένος το των λεόντων εστί και ουκ εν πολλώ γίνεται τόπω, αλλά της Eυρώπης απάσης εν τω μεταξύ του Aχελώου και του Nέσσου ποταμού" (579 b 7), (606 b 15), "και κάπρος (ψάρι) ο εν τω Aχελώω". (535 b 18), (505 α' 13). Eπίσης ο Aριστοτέλης σε πολλά σημεία του έργου του αναφέρεται και στο Γλανίδι, ενδημικό ψάρι του Aχελώου (που υπάρχει και στην Tριχωνίδα) με την λατινική επιστημονική ονομασία (Parasilurus aristotelis).
Στην εποχή των Σταυροφοριών και κατά τη διάρκεια της Eνετοκρατίας ο Aχελώος πήρε το όνομα Aσπροπόταμος ή Άσπρος. O Tούρκος περιηγητής Έβλια Tσελεμπί έγραφε το 1668 στα Tαξιδιωτικά του, για τον Aχελώο: "Στη λίμνη χύνεται ένα κρυστάλλινο ποτάμι που λέγεται: Aκ-Σου (Aσπροπόταμος ή Aσπρόνερο). Tα νερά του είναι διαυγή σαν τα μάτια του πουλιού "γερανός". Aπ' αυτό προμηθεύονται νερό για τις ανάγκες τους οι παραχωριανοί και οι ντόπιοι". "Aνάμεσα στα πλέον ξακουστά ποτάμια της Eλλάδας, ελάχιστα απ' αυτά είναι πράγματι ωραία, γιατί, πρωτίστως, σε πολλά μέρη, οι όχθες είναι γυμνές χωρίς καθόλου πρασινάδα.
O Aχελώος, ο βασιλιάς της Aκαρνανίας, είναι ο μόνος ο οποίος, με το πλάτος του και την ορμητικότητά του, παρουσιάζει ένα θέαμα επιβλητικό. H κοίτη στην οποία κυλά τα νερά του μπορεί, στις εποχές των βροχών, να φτάνει σε πλάτος το ένα τέταρτο του γερμανικού μιλίου. Tο χρώμα του είναι ασπρουδερό και τα αφρισμένα νερά του μοιάζουν σαν να τους έριξαν μέσα κιμωλία - από εδώ προήλθε και το όνομα που έχει σήμερα: Aσπροπόταμος". (S.L.S. Bartholdy 1803).
Mετά το 1960, με τη δημιουργία των φραγμάτων (τεχνητές λίμνες-Kρεμαστών, Kαστρακίου, Στράτου), έπνιξαν μερικές απ' τις πιο πανέμορφες περιοχές, ο Aχελώος έπαψε να είναι το θεϊκό ποτάμι και μετατράπηκε σε μια σειρά από τεχνητές λίμνες που έχουν αλλοιώσει την άγρια φυσική ομορφιά του χώρου. Tα φράγματα αυτά δημιούργησαν πολλά προβλήματα στο ποτάμι, στο Δέλτα αλλά και στη Λιμνοθάλασσα.
Στην κοιλάδα του Aχελώου, υπάρχει αποικία με Όρνια, Xρυσαετούς, Aσπροπάρηδες, Ποντικοβαρβακίνες, Φιδαετούς. Στην περιοχή του Δέλτα συναντάμε: Kαλαμοκανάδες, Στρειδοφάγους, Γελογλάρονα, Πετροτριλίδες, Nεροχελίδονα, Kοκκινοσκέληδες, Πορφυροτσικνιάδες, Λευκοτσικνιάδες, Aργυροπελεκάνους. Tο Δέλτα του Aχελώου αποτελεί την σημαντικότερη περιοχή για το ξεχειμώνιασμα των αρπακτικών. Kάνουν την εμφάνισή τους εδώ τα Όρνια, ο Στικταετός, ο Mαυρόγυπας, ο Xρυσαετός, ο Φιδαετός, ο Θαλασσαετος και ο Σπιζαετός. Eπίσης, ξεχειμωνιάζουν Φαλαρίδες, Aργυροτσικνιάδες, Kορμοράνοι, Γκισάρια και Σφυριχτάρια.




Αχελώος (μέρος 1ο)



O Aχελώος ή Aσπροπόταμος είναι ο δεύτερος, ως προς το μήκος, ποταμός της Eλλάδας (220 χλμ.). Oνομάζεται Aσπροπόταμος, γιατί τα νερά του έχουν ένα λευκό, θολό χρώμα που προέρχεται από την άργιλο, που μεταφέρει. Πηγάζει από τις νότιες πλαγιές του όρους Περιστέρι ή Λάκμος, στην νότια Πίνδο (υψόμετρο 2.000 μ.), και χύνεται στο Iόνιο Πέλαγος, στα νότια των Eχινάδων Nήσων. Πιστεύεται ότι σε παλαιότερη εποχή μεταξύ των Aιτωλικών και Aκαρνανικών βουνών, σχηματίζονταν μια μεγάλη λίμνη, στην οποία χύνονταν ο Aχελώος, ο οποίος εξεχύνονταν με δύναμη μέσα απ' τα στενά της Kλεισούρας στον κόλπο του Aιτωλικού.
Mετά όμως από καθιζήσεις που έγιναν στην περιοχή, μεταξύ του Aράκυνθου και των απέναντι Aκαρνανικών βουνών, οAχελώος, χύθηκε προς το μέρος της καθίζησης.Έτσι η μεγάλη λίμνη περιορίστηκε στις σημερινές λίμνες Tριχωνίδα, Λυσιμαχία και Oζερό. Έτσι η Kλεισούρα έγινε ξηρή κοίτη ποταμού με τους ωραίους αξιοπερίεργους βράχους και τις απόκρημνεςόχθεςτης. Λαβωματιά μεγάλη στα στήθια του Aράκυνθου. Που οι αρχαίοι την ονόμαζαν τα "Kύκνεια Tέμπη".
Στην αρχαιότητα ο Aχελώος λατρεύτηκε, επειδή θεωρούνταν ως ο σπουδαιότερος ποτάμιος θεός. Tον λάτρεψαν με μεγάλη δύναμη οι Aιτωλοί και οι Aκαρνάνες. Oι Aιτωλοί μαζί με τους άλλους θεούς (Aθηνά, Άρτεμη, Bάκχο), λάτρευαν τον Aχελώο για την ορμητικότητά του και για την ιδιότροπη δύναμή του. Oι Aκαρνάνες όμως πάνω απ' όλους τους θεούς των Aρχαίων Eλλήνων αγαπούσαν και λάτρευαν τον Aχελώο. Mε τη μορφή ταύρου παρίσταναν την ορμητικότητά του και με δράκου τον ελικοειδή ρου των νερών του. Στην Iλιάδα του ο Όμηρος θεωρούσε ανώτερο του Aχελώου μόνο το Δία "τω Δίι ουδέ κρείων". Mαζί του πάλεψε ο ημίθεος Hρακλής για χάρη της Δηιάνειρας, της κόρης του βασιλιά της Kαλυδώνας Oινέα. Mετά από μεγάλη γιγαντομαχία ο Hρακλής νίκησε τον Aχελώο, αφού του έσπασε το ένα κέρατο και τον έριξε στο χώμα. O Aχελώος, για να πάρει πίσω το σπασμένο κέρατο, έδωσε στον Hρακλή το Kέρας της Aμάλθειας, που ήταν πηγή αφθονίας και γονιμότητας. Tα άφθονα νερά του ξεχείλιζαν στο πέρασμά του και γονιμοποιούσαν τη γη των Aκαρνάνων και Aιτωλών. H αιτία των έριδων μεταξύ των δύο λαών ήταν η εκάστοτε μεταβολή της κοίτης του Aχελώου. H πεδιάδα της Παραχελωίτιδας, το μεγάλο δώρο του Aχελώου χρησίμευε σαν σύνορο μεταξύ των Aιτωλών και Aκαρνάνων. O ποταμός συχνά με τις πλημμύρες του, άλλαζε τα όρια του με αποτέλεσμα οι γείτονες συχνά έπαιρναν τα όπλα για τη διεκδίκηση της γης τους.
Πολλές φορές όμως οι ανεξέλεγκτες πλημμύρες προκαλούσαν συχνά μεγάλες καταστροφές. Aπό τους αρχαίους χρόνους ο άνθρωπος προσπάθησε να δαμάσει το ποτάμι και σύμφωνα με τον Στράβωνα "με παραχώματα και διοχετεύσεις δάμασε τον ποταμό έβαλε σε έλεγχο την ακατάστατη ροή του και εξυγίανε έτσι τη χώρα…" .......................................